Please wait ...

كاخ آپادانا که اقامتگاه زمستانی داريوش هخامنشی بود به دستور وی در حدود سال‌های 515-521 پيش از ميلاد بر روی بقایای بنایی عيلامی در شوش بنا شد. هخامنشیان کاخ مشابهی را با همین نام اما در مقیاسی بزرگتر در تخت جمشید بنا کردند.

بخش‌های مهمی از این کاخ در زمان اردشیر اول دچار آتش‌سوزی شد و در زمان اردشیر دوم هخامنشی بازسازی شد. این کاخ بار دیگر پس از مرگ اسکندر مقدونی در سال 330 پیش از میلاد تخریب شد.

این کاخ در کاوش‌های باستان‌شناسی که در قرن 12 شمسی آغاز شد، از دل خاک بیرون کشیده شد. به گفته کارشناسان آپادانا دارای 72 ستون سنگی بوده است و به راحتی 10 هزار نفر را در خود جای می‌داده است. تمام این ستون‌ها که ارتفاع آنها به 20 متر می‌رسد قبلا رنگ آمیزی شده بودند و سرستون هایی به شگل گاو نر داشته اند.

این کاخ شامل واحدهای مختلفی از جمله تالار بار عام، تالار پذیرایی، حرم‌سرا، و دروازه بوده است و همچنین شش حیاط دارد که با آجرهایی به رنگ قرمز اخرایی فرش شده اند.

در بزرگترین حیاط، سوراخ‌های مدوری دیده می‌شود که احتمالا محل نصب پرچم بوده اند و باستان شناسان معتقدند این حیاط کاربری نظامی داشته یا محل صف بستن و تجمع نگاهبانان کاخ بوده است. این بنا از طرف شمال، غرب و شرق ایوان‌هایی داشته که هر کدام 12 ستون داشته‌اند. از مجموعه این کاخ تاکنون ۱۱۰ اتاق و تالار کشف شده است.

دیوارهای داخلی این کاخ با آجر لعاب‌دار که نقش سربازان گارد جاویدان، شیر بالدار و گل نیلوفر آبی 12 پر داشته اند، تزیین شده بود. امروزه هیچ یک از این تزیینات قابل مشاهده نیستند. باستان شناسان فرانسوی که این کاخ را در عصر قاجار مورد کاوش قرار دادند، تمامی اشیاء ارزشمند آن را به موزه لوور انتقال دادند.

باستان شناس فرانسوی ژان دیولافوا یکی از افرادی است که بیشترین سهم را در انتقال کشفیات آپادانا به فرانسه ایفا کرده است. وی در کتاب خاطراتش می نویسد که مجسمه غول پیکر یک گاو سنگی را در آپادانا یافت و چون حرکت دادن آن غیر ممکن بود از روی عصبانیت مجسمه را  با پتک نابود کرد. اگرچه دیولافوا در فرانسه به عنوان باستان شناسی برجسته شناخته می‌شود، در ایران از وی به عنوان زنی که سهم بسزایی در تخریب و غارت آثار باستانی ایران داشته است یاد می‌شود.

كاخ آپادانا در سال ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

کاخ آپاداناى شوش

  • آدرس

    شوش