گردشگری
با چشمان خود دلخوشی ها و رازهای غیرقابل تکرار هر شهر را کشف کنید. در مورد تاریخ و قصه های بی نظیر شهر ترجیح داده شده با مناظر و سایت های آن و موارد دیگر…
- آبادان
- آستارا
- آمل
- ابیانه
- اراک
- اردبیل
- اردکان
- ارومیه
- اصفهان
- اهواز
- اورامان
- ایلام
- بابل
- بابلسر
- برازجان
- بروجرد
- بم
- بندرانزلی
- بندرعباس
- بوشهر
- بیرجند
- تبریز
- تنکابن
- تهران
- جیرفت
- چابهار
- چالوس
- خرم آباد
- دامغان
- دزفول
- رامسر
- رشت
- رفسنجان
- زنجان
- ساری
- سمنان
- سنندج
- سیرجان
- شاهرود
- شهرکرد
- شوش
- شوشتر
- شیراز
- قزوین
- قشم
- قم
- کاشان
- کرمان
- کرمانشاه
- کیش
- گرگان
- لاهیجان
- ماكو
- ماهان
- محمود آباد
- مشهد
- میبد
- نایین
- نور
- نوشهر
- همدان
- یاسوج
- یزد
چغازنبیل زیگوراتی پنج طبقه است که در فاصله ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شوش قرار دارد. این معبد عیلامی توسط اونتاش ناپیریشا بنا شد تا مرکز سیاسی و دینی حکومت وی باشد. این مجموعه که در اصل "دار اونتاش" ( شهر اونتاش) نامیده می‌شد برای پرستش اینشوشیناک بنا شده بود. اونتاش ناپیریشا قصد داشت چندیدن معبد دیگر در این محوطه بنا کند اما قبل از تحقق این امر از دنیا رفت و جانشینانش ساخت این پروژه را رها کردند. این شهر تا زمان حمله آشوربانی پال، پادشاه آشور، همچنان محل سکونت کاهنان و خدمتکاران بود.
زیگورات‌ها معابدی پلکانی بودند که روی بسترهایی مستطیلی، بیضی یا مربع شکل ساخته می‌شدند. تعداد طبقات این سازههای هرمی شکل بین دو تا هفت بود و معبد یا پرستشگاه در نوک آن ساخته می‌شد. محققان اعتقاد دارند هفت طبقه زیگورات نماد تعداد عرش، سیارات و هفت فلز دوران باستان و رنگ‌های مربوط به آنها بوده است.
زیگورات‌ها که سکونتگاه زمینی خدایان یا محل دیدار آنها با بشر قلمداد می‌شد، دارای یک پرستشگاه علیا، یک پرستشگاه سفلی بوده و اتاق‌های داخلی نداشتند. زیگورات‌ها جایی برای اجرای مراسم مذهبی و آیینی نبودند بلکه تنها سکونتگاه دنیوی ایزد به شمار می‌رفتند.
روحانیون یا کاهنان تنها کسانی بودند که اجازه داشتند وارد پرستشگاه زیگورات شوند. آنها وظیفه داشتند نیازهای خدایان را برطرف سازند. معبد پایه‌ای زیگورات جایی بود که ایزد ساکن بود و به صورت روزانه به آن رسیدگی می‌شد. دسترسی به پرستشگاه بالای زیگورات از طریق پلکان‌های بیرونی امکانپذیر بود.
زیگورات‌ها دارای کارگاه‌های مقدس، انبار غله، آشپزخانه و اتاق‌هایی برای موبدان و بردگان بودند که وظیفه گدازکاری، بافندگی و آماده کردن کالا برای فروش را داشتند. زیگورات‌ها همچنین دارای کوره‌هایی بودند که در آنها آجرهای لعاب داری که برای تزیین زیگورات از آنها استفاده می‌شد، آماده می‌شدند.
چغازنبيل با آجرهای خشتی ساخته شده و دارای تزیینات آجر لعاب‌دار مزین به خط عیلامی است. از این زیگورات که روزگاری 53 متر ارتفاع داشته است تنها 25 متر یعنی 2 طبقه آن باقی است.
این زیگورات که از سالم مانده ترین زیگورات‌های جهان است در سال 1357 به عنوان میراث جهانی توسط سازمان یونسکو به ثبت رسید.
چغازنبیل
-
آدرس
۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شوش