با چشمان خود دلخوشی ها و رازهای غیرقابل تکرار هر شهر را کشف کنید. در مورد تاریخ و قصه های بی نظیر شهر ترجیح داده شده با مناظر و سایت های آن و موارد دیگر…
نوشهر، شهری بندری در استان مازندران است که پایتخت غیررسمی تابستانی در دوران حاکمیت محمد رضا پهلوی قلمداد می شد چرا که بسیاری از مقامات عالی رتبه دولت در طول تابستان در این شهر زندگی و کار می کردند.
این شهر با دریای خزر در شمال، رشته کوههای البرز در جنوب، نور در شرق و چالوس در غرب هم مرز است. نوشهر دارای آب و هوای نیمه گرمسیری و مرطوب با تابستانهای گرم و زمستانهای سرد و مرطوب است.
نام قدیمی نوشهر، "سنگ تجن" بوده است. در دوران قاجار، از آنجا که کشتیها در بندر این شهر لنگر میانداختند، اقتصاد آن شکوفا و تبدیل به مرکزی مهم در زمینه تجارت با روسیه شد. در همین دوران، بزرگ زاده ای به نام حبیب الله خان به این شهر کوچک علاقه پیدا کرد و دست به توسعه این شهر زد؛ و بعدها این شهر به احترام وی، "حبیب آباد" نام گرفت. رضا شاه، بنیانگذار حکومت پهلوی، در سال 1318 شروع به ساخت یک بندر کرد و پروژههای توسعه را در این شهر راه انداخت و نام آن را نیز به نوشهر تغییر داد.
نوشهر به دلیل زیباییهای طبیعی، پارک های زیبا و کوهستانهای سبز خود شهرت دارد. یکی از جاذبههای اصلی نوشهر پارک جنگلی سیسنگان است که شمشاد، یک گونه گیاهی در خطر انقراض را در خود جای داده است.
برخی از شخصیتهای معروف این شهر عبارتند از: بهمن عبدی، کاریکاتوریست، رستم کیاکجوری، نمایشنامه نویس، فردین خلعتبری، آهنگساز، محسن عاشوری و کیانوش رحمتی، فوتبالیست، حسن رنگرز، قهرمان وزنه برداری و مرسده خواجوی خان، مخترع.
نوشهر یکی از معدود شهرهای ایران است که دارای راههای ارتباطی زمینی، دریایی و هوایی است.
ندارد
124000 نفر
۳۶.۶۵° شمالی ۵۱.۴۸۳۳° شرقی