روستای میمند

Please wait ...

روستای صخره‌ای میمند در استان کرمان و در نزدیکی شهربابک واقع است. بنا بر روایات تاریخی شهربابک زادگاه اردشیربابکان، بنیانگذار سلسله ساسانی است. یافته ‌ای باستان شناسی حاکی از آن است که این روستا بین سه تا هشت هزار سال قدمت دارد. روستای میمند در زمان ساسانیان رونق فراوانی داشت و حتی امروزه واژگان پهلوی ساسانی در زبان مردم این روستا به گوش می‌رسد.

این روستا از نظر ظاهری به کاپادوکیه ترکیه و روستای کندوان در استان آذربایجان شرقی شباهت دارد. برخلاف کاپادوکیه که توسط ساکنانش رها شد، میمند همچنان مسکونی است و برخلاف کندوان که برای محافظت از ساکنانش در برابر هجوم مغول در دل کوه کنده شد، هیچ مدرکی دال بر دفاعی بودن میمند یافت نشده است.

شغل ساکنان میمند دامداری و کشاورزی است. ساکنان میمند از راه فروش گردو و بادام تازه و خشک به گرشگران نیز برای خود درآمدزایی می‌کنند.

این روستا زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدلی دارد. روستاییان میمند زندگی نیمه عشایری دارند و هر ساله بین چهار نوع خانه فصلی و دایمی کوچ می‌کنند.

از اواخر زمستان تا اوایل بهار مردم روستا در خانه‌هایی به نام «سرآغل» زندگی می‌کنند. خانه‌های سرآغل دو نوع است: مارخانه و مشکدان. سازه‌های مارخانه ظاهری مدور داشته و نیمی از آن در زیر زمین بنا شده است. این سازه‌ها دارای دیوار سنگچین کوتاه است و پوشش سقف آن از چوب و خار است. دمای این سازه ها تقریبا همواره ثابت اشت.

مشکدان‌ها کپرهای کوچکی هستند که بر روی سطح زمین ساخته شده‌اند. دیوار این سازه‌ها سنگچین است و سقف مخروطی آن با شاخه درخت ساخته شده است. سقف آغل حیوانات برخی از این خانه‌ها ضربی است و از مصالح سنگ و آجر بنا شده است.

در تابستان و اوایل پاییز مردم میمند به خانه‌هایی موسوم به «سرباغ» که در کنار رودخانه‌های موسمی واقع است، کوچ می‌کنند. دیوار این سازه‌ها سنگچین است و سقف آن دارای تیرهای چوبی عمودی و افقی است که با علف پوشیده شده است. برخی از این خانه‌ها دارای دیوار سنگچین بلند با سقف مخروطی است. آغل حیوانات این خانه‌ها سنگی و سرباز است.

سازه‌های سرآغل و سرباغ موقت و فصلی بوده و هر ساله باید بازسازی شوند. این سازه‌ها نماد تدوام فرهنگ، سنن و شیوه زندگی‌ای است که از نسلی به نسل دیگر انتقال داده شده است.

از اواخر پاییز تا اواخر زمستان مردم میمند به خان‌هایی دستکند کوچ می‌کنند که «کیچه» نام دارد. کیچه‌ها در دل صخره کنده شده‌اند و ارتفاع آن گاهی تا پنج طبقه خانه که بر روی هم ساخته شده، می‌رسد. هر کیچه دارای یک تا هفت اتاق و اصطبل است که محل سکونت و نگهداری حیوانات اهالی است. از 400 کیچه شناسایی شده حدود 123 عدد سالم است و تقریبا 90 کیچه در زمستان مسکونی است. تعدادی از کیچه‌ها هم توسط آن دسته از اهالی روستا که به شهرهای اطراف مهاجرت کرده اند در تعطیلات آخر هفته استفاده می‌شود.

بافت تاریخی روستای میمند در سال 1394 توسط سازمان یونسکو به ثبت جهانی رسید.

گردشگری