Please wait ...
آستارا
شهر با‌م‌های سفالین

شهرستان آستارا در شمال غربی استان گيلان واقع است و از شرق با دریای خزر، از شمال با آستارای جمهوری آذربایجان، از غرب با استان اردبیل و از جنوب با شهرستان تالش هم مرز است. آستارا دارای اقلیم نیمه‌گرمسیری مرطوب است و تابستان‌های گرم و شرجی و زمستان‌های سرد و مرطوب دارد.

از آنجا که در کتب تاریخ تنها در چند مورد به آستارا اشاره شده است، به نظر می‌رسد، برخلاف امروز، این شهرستان تا زمان صفویه از اهمیت چندانی برخوردار نبوده است. دوران شکوفایی این شهرستان پس از انعقاد عهدنامه گلستان میان ایران و روسیه در سال 1189 شمسی فرا رسید. به موجب این عهدنامه آستارا میان ایران و روسیه به دو تکه تقسیم شد و رود ارس به عنوان مرز میان دو کشور تعیین شد.

مهمترین جاذبه تاریخی آستارا بقعه شیخ تاج الدین محمود خیوی است که در دوران ایلخانان بنا شده است. شیخ تاج الدین محمود از عرفای مشهور منطقه است که صاحب کرامت بود. مردم محلی برای بقعه وی احترام فراوانی قائل هستند.

قلعه  دو هزار ساله شیندان در منطقه حیران از دیگر جاذبه‌های تاریخی آستارا است. این قلعه روزگاری آتشکده‌ای ساسانی را در خود جای داده بود. این قلعه که در ارتفاع 1850 متری از سطح دریا بنا شده است، در دوران صفوی مدتی پناهگاه معترضان تالشی بود.

گردنه پوشیده از مه حیران، پارک جنگلی بی‌بی یانلو که بخشی از جنگل‌های هیرکانی است، آبشار 105 متری لاتون و آب گرم کوته کومه که آب آن برای درمان دردهای مفصلی مناسب است از جمله جاذبه‌های طبیعی این شهرستان است. منطقه حفاظت شده لیسار، تالاب استیل و تالاب عباس آباد از جمله مناطق مناسب پرنده نگری در اطراف آستارا است.

آستارا از مراکز ماهی‌گیری و کشاورزی ایران است. این شهرستان دارای بازار ساحلی معروفی است که با 1200 باب مغازه، محل فروش تولیدات محلی و اجناس وارداتی از کشورهای همسایه است. 

آستارا

شهر با‌م‌های سفالین

  • جمعیت

    48 هزار و 470 نفر

  • مختصات جغرافیایی

    38°25′45″N 48°52′19″E

دیدنی‌های برتر:

خوردنی‌های برتر:

  • مرغ لونگی
  • باسترما
  • ترش تره