Please wait ...

منطقه باستانی و تاریخی شهریری در فاصله 65 کیلومتری اردبیل و در ۳۱ کیلومتری شهرستان مشگین شهر در شمال غربی روستای پیرازمیان واقع است.  این منطقه که 400 هکتار وسعت دارد، از سه بخش دژ نظامی، معبد و قوشا تپه تشکیل می‌شود.

این شهر تاریخی برای اولین بار در سال 1357 توسط هیات باستان شناسی چارلز برنی شناسایی شد. او معتقد بود عمر بعضی از آثار این منطقه تا هزاره سوم قبل از میلاد، عصر آهن، سفال خاکستری، سفال نخودی و سفال نارنجی نیز می‌رسد.  باستان شناسان دیگر قدمت این محوطه را تا 9 هزار سال نیز تخمین زده‌اند.  

آنچه مسلم است، شهریری قبل از هزاره اول و در دوران نوسنگی مسکونی بوده و یکی از مراکز تمدن منطقه به شمار می‌رفته است.

قدمت دژ و معبد به سال 1450 قبل از میلاد می‌رسد. قوشا تپه که قدمت آن به 7 هزار سال قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد، دارای حدود 450 گور است. حدود 100 عدد از این گورها دارای سنگ قبرهایی به ابعاد  40 سانتی‌متر تا 2 متر با نقش‌های یکنواخت از چهره انسان‌هایی است که دهان ندارند.  سنگ قبرهای مشابه آثار شهریری در کردستان ترکیه و آذربایجان یافت شده است.

در کاوش‌های باستان شناسی در این منطقه آثار ارزشمندی به دست آمده است  که اکنون در موزه باستان‌شناسی خلخال نگهداری می‌شوند.

وزش باد شدید، طوفان و سایر عوامل طبیعی به آثار این منطقه باستانی آسیب‌هایی را رسانده‌ است. این منطقه در سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

شهریری